Եվ ամեն մի իր քեզ է հիշեցնում...

Դու իմ կողքին չես, սակայն ինձ հետ ես,

Իսկ ավելի ճիշտ` ե'ս եմ միշտ քեզ հետ,

Դու կարծես չկաս, մոռացել եմ քեզ,

Բայց արի ու տես` դեռ քեզ հետ եմ ես:

Ես չեմ սիրում քեզ, չեմ սիրում, գիտե'մ,

Իսկ այս զգացմունքը չունի անվանում,

Բայց ինչ- որ մի բան` շատ պինդ ու կոպիտ,

Ինձ ամուր կապել, հոգիս է խեղդում:

Եվ ամեն մի իր քեզ է հիշեցնում,

Ես քեզ տեսնում եմ ամեն անկյունում,

Անձրևն ու ձյունը քեզ են հիշեցնում,

Նույնիսկ քամին է ինձ քեզ մոտ բերում:

Եվ տեսնում եմ ես բոլոր աչքերում

Քո սև աչքերը` հագեցած մթով,

Եվ անցորդների բյուր հայացքներում`

Քո մութ հայացքը` քողարկված լույսով:

Անգամ այս գետը` անհանգիստ այնքա՜ն,

Քո բերանով է ասես բողոքում,

Նա բարկանում է, զայրույթն է թափում,

Թե ինչու եմ քեզ մոռանալ փորձում:

Եվ միայն  մի բան ինձ հետ է մնում,

Արևը այն պա՜րզ, կապույտ երկնքում.

Իմ արև', իմ սե'ր, ես քե'զ եմ սիրում,

Եվ միայն դու ես իմ սերը կիսում...

A.M.