Ես դեռ սպասում եմ անտես հրաշքի…
Դու չկաս… Դու չես… Ու չկամ և ես…
Կա աշնանային թաց պարահանդես
Ու տերևների գրկախառնություն,
Ճակատագրերի հրավառություն…
Կա դատարկ փողոց, ուր չկան մարդիկ,
Չկան հայացքներ, անկեղծ զգացմունքներ,
Ու չկան հույսեր, որ փուչ են ու սին,
Կա խռովություն, անվերջ սկանդալներ…
Եվ անիմաստ է դարձել ամեն ինչ,
Ու ես՝ առանց քեզ. դատարկվել եմ ես:
Ես փախչում եմ դեռ, բայց ումի՜ց, ինչի՜ց,
Երբ չկա ոչինչ. գժվել եմ կարծես…
Ես չկայի, երբ չկայիր և դու,
Եվ չկամ հիմա, երբ դու էլ չկաս,
Անգամ գիշերը չի սփոփում, իսկ դու…
Դու հեռացել ես, դու չկաս, անհա՜ս:
Չկա աչքերիդ ժպիտը անմեղ,
Եվ հոգիս անվերջ ցավում է անսեր,
Ու չկա արև, և անգամ լուսին,
Սիրտս հանգչում է քո մութ ափերին…
Կա աշնանային թաց պարահանդես
Ու տերևների գրկախառնություն,
Ճակատագրերի հրավառություն…
Կա դատարկ փողոց, ուր չկան մարդիկ,
Չկան հայացքներ, անկեղծ զգացմունքներ,
Ու չկան հույսեր, որ փուչ են ու սին,
Կա խռովություն, անվերջ սկանդալներ…
Եվ անիմաստ է դարձել ամեն ինչ,
Ու ես՝ առանց քեզ. դատարկվել եմ ես:
Ես փախչում եմ դեռ, բայց ումի՜ց, ինչի՜ց,
Երբ չկա ոչինչ. գժվել եմ կարծես…
Ես չկայի, երբ չկայիր և դու,
Եվ չկամ հիմա, երբ դու էլ չկաս,
Անգամ գիշերը չի սփոփում, իսկ դու…
Դու հեռացել ես, դու չկաս, անհա՜ս:
Չկա աչքերիդ ժպիտը անմեղ,
Եվ հոգիս անվերջ ցավում է անսեր,
Ու չկա արև, և անգամ լուսին,
Սիրտս հանգչում է քո մութ ափերին…
Բայց ես սպասում եմ անտես հրաշքի…
A.M.