Ների՛ր ինձ, թե ես արժանի չեմ քեզ...
Եվ թող արևը սառցե գունդ դառնա,
Թող որ աստղերը ծովերում լողան,
Եվ թող ծառերը երկնքից աճեն,
Իսկ ծաղիկները ամպերում բացվեն,
Թող որ այս պահին ձյուն տեղա գլխիս,
Գիժ տերևաթափ գարունը դարձնես,
Եվ թող ձմեռը աշնան մեջ խեղդվի,
Եվ... ների՛ր, եթե արժանի չեմ քեզ...
Թող իմ խեղճ սիրտը օվկիանոս դառնա,
Իսկ աչքերիս մեջ արյունը եռա,
Թող փոթորիկը սիրելի՜ դառնա,
Իսկ մեղմ զեփյուռը ջարդի ամեն բան...
Իսկ հոգի՜ս... հոգիս թող որ փշրվի,
Մարմինս հառնի՜, սավառնե՜մ անկար,
Լուսինը դառնա մի գունդ կրակի,
Խավարը գրկեմ. տկա՜ր եմ, տկա՜ր...
Իսկ հիմա... ների՜ր... Ների՛ր անմեղիս,
Ա՜խ, դու մեղավո՜ր, անսե՜ր սիրելիս.
Ոչինչ չեմ ուզում...Միայն կներես,
Եթե ես էլի արժանի չեմ քեզ...
Եվ թող արևը սառցե գունդ դառնա,
Թող որ աստղերը ծովերում լողան,
Եվ թող ծառերը երկնքից աճեն,
Իսկ ծաղիկները ամպերում բացվեն,
Թող որ այս պահին ձյուն տեղա գլխիս,
Գիժ տերևաթափ գարունը դարձնես,
Եվ թող ձմեռը աշնան մեջ խեղդվի,
Եվ... ների՛ր, եթե արժանի չեմ քեզ...
Թող իմ խեղճ սիրտը օվկիանոս դառնա,
Իսկ աչքերիս մեջ արյունը եռա,
Թող փոթորիկը սիրելի՜ դառնա,
Իսկ մեղմ զեփյուռը ջարդի ամեն բան...
Իսկ հոգի՜ս... հոգիս թող որ փշրվի,
Մարմինս հառնի՜, սավառնե՜մ անկար,
Լուսինը դառնա մի գունդ կրակի,
Խավարը գրկեմ. տկա՜ր եմ, տկա՜ր...
Իսկ հիմա... ների՜ր... Ների՛ր անմեղիս,
Ա՜խ, դու մեղավո՜ր, անսե՜ր սիրելիս.
Ոչինչ չեմ ուզում...Միայն կներես,
Եթե ես էլի արժանի չեմ քեզ...
A.M.
Комментариев нет:
Отправить комментарий