Գիշեր է... Մութ է... Բայց ես արթուն եմ...
Չգիտեմ ինչու քունս չի տանում...
Լուսնո՞տ եմ, ինչ է... Չէ՛, անհանգիստ եմ...
Պարզապես անվերջ քեզ եմ երազում...
Գիտե՞ս՝ գժվել եմ, հա՛, ցնորվել եմ,
Մի տեսակ ցրված, անփույթ եմ դարձել...
Բայց ես ուղղակի սիրահարվել եմ,
Երեկ էր, այսօր և վաղն էլ գուցե...
Չէ՛, հաստա՛տ, հաստա՛տ, վաղը կարթնանամ,
Ու երբ վարդերի չքնաղ բուրմունքը կզգամ, կհրճվեմ,
Նորից ու կրկին ես կխոստանամ
Ամեն օր էլի քեզ սիրահարվել,
Քո մութ աչքերի գաղտնիքը կարդալ,
Քո ծով հայացքում խորտակվել, խայտալ,
Քո մատների հետ մատներս հյուսել,
Ու քո ջերմ գրկում անվերջ երազել...
A.M.
Комментариев нет:
Отправить комментарий