* * *

Արի գրկենք գիշերը և հավերժ մնանք այդպես,

Եվ, թե կուզես, աստղերը կդառնան մեզ վկաներ:

Արի խլենք լուսինը ծով գիշերվա մութ գրկից,

Թող զարմանա գիշերը, որ ուժեղ ենք իրենից:

Բայց չէ. ինչ եմ զառանցում.

Չէ որ խավար գիշերը կախարդական ուժ ունի,

Որ պահում է իր գրկում

Երազ' լույսի, գարունի:

Արի մարենք լույսերը,

Առևանգենք արևը.

Թող հավատան աստղերը, 

Որ սիրում ենք գիշերը:

Արի փախչենք աշխարհից, փախչենք հեռու, շատ հեռու,

Եվ թե նույնիսկ ցամաքեն օվկիանոսները բոլոր,

Արի մնանք երկնքում, խավար գիշերվա գրկում.

Թող ճախրեն մեր սրտերը' միշտ սիրավառ ու մոլոր...

A.M.