вторник, 21 июля 2015 г.

* * *



Մի՛ փորձիր լքել տնակն իմ սրտի,
Այնտեղ լույսերը քեզնով են միշտ վառ,
Եվ մի՛ փչիր զուր սիրուս կրակին,
Մեկ է, չի հանգչի. ուժեղ է, ավա՜ղ…

Ես քեզ ատում եմ, բայց, տե՛ս, կա մի բայց.
Այդ զգացմունքի մեջ սեր կա անսահման,
Հաշված, ամպամած օրերի մեջ թաց
Կա հավերժություն, երջանկության համ…

Մեր կարճ, թռուցիկ րոպեների մեջ
Դարեր են մեռնում, հազար ապրումներ,
Մեր սառն, անտարբեր հայացքների մեջ՝
Հոգիներ ջերմող, ցավալի տենդեր…

Դու իմ գաղտնիքն ես, իմ առեղծվա՜ծը,
Բայց քեզ կիսում եմ ուրիշների հետ,
Իմ սիրելի՜ն ես, իմ հորինա՜ծը,
Բայց չեմ կարող քեզ իմը համարել…
 A.M.